Studia podyplomowe po licencjacie

Organizacja szkolnictwa wyższego w Polsce oparta jest na obowiązującym w Unii Europejskiej systemie bolońskim, który jest owocem zbiorowej pracy ministrów odpowiedzialnych za naukę i szkolnictwo wyższe w poszczególnych państwach Unii Europejskiej. Zwieńczeniem prac było opracowanie w 1999 r. dokumentu końcowego, który od miejsca podpisania nosi nazwę deklaracji bolońskiej. Deklarację przyjęły również państwa spoza UE, w tym Polska, która w roku 1999 była jeszcze poza strukturami unijnymi.
Zgodnie z deklaracją studia w Europie powinny być organizowane w oparciu o podobne standardy kształcenia. Ma to zapobiec powstawaniu znaczących różnic poziomów między uczelniami europejskimi, przy jednoczesnym wzroście jakości kształcenia na tych uczelniach. Przyczynkiem do opracowywania nowego systemu studiów była chęć dorównania poziomem uczelniom amerykańskim, australijskim czy kanadyjskim. Do roku 1999 tylko nieliczne uczelnie głównie z Wysp Brytyjskich mogły skutecznie konkurować z Harvardem czy MIT.
Polskie uczelnie na światowej liście rankingowej zajmują dość odległe pozycje. Najlepsza z nich – Uniwersytet Warszawski jest obecnie klasyfikowana w grupie pierwszych pięciuset szkół wyższych z całego świata.
W polskim systemie wykształcenie wyższe można zdobywać na studiach podzielonych na trzy poziomy, zwane stopniami. Stopień pierwszy to studia wyższe zawodowe, czyli licencjaty lub studia inżynieryjne. Ukończenie takich studiów wymaga trzech – trzech i pół lat nauki. Podczas studiów większość zajęć organizowana jest w formie praktycznej. Absolwenci z tytułem inżyniera lub licencjata są dobrze przygotowani do pracy oraz do następnych studiów wyższych.
Jednak nie wszyscy chcą czy mogą kontynuować naukę bezpośrednio po licencjacie czy studiach technicznych inżynieryjnych. Czasem przerwa jest tak długa, że trudno jest wrócić na studia, a dodatkowo zdobywanie wykształcenia magisterskiego na studiach drugiego stopnia nie każdemu jest potrzebne. Często okazuje się, że wykonywany zawód nie wymaga dalszego kształcenia w tym samym kierunku co licencjat, ale przydałyby się jakieś nowe kwalifikacje zawodowe pozwalające na objęcie nowego stanowiska lub zmianę miejsca pracy. Nowe kwalifikacje można uzyskać dzięki studiom podyplomowym. Jest to szczególny rodzaj studiów, które wykształcenia nie podnoszą, nie nadają nowych stopni i tytułów zawodowych czy naukowych. Studia podyplomowe rozszerzają horyzonty, wyposażają w nowe kompetencje zawodowe, zmieniają przebieg kariery zawodowej. Osoba kończąca studia podyplomowe po licencjacie nadal będzie posiadać tytuł licencjata ale dodatkowo uzyska potwierdzone certyfikatem nowe kwalifikacje zawodowe.
Pójście na studia podyplomowe po licencjacie jest możliwe na prawie wszystkich kierunkach i specjalnościach. Wyjątki stanowią podyplomówki dla lekarzy – nie ma w Polsce lekarzy po licencjacie, więc i studiów podyplomowych dla takich ludzi nie organizuje się. Organizacja nauki na studiach podyplomowych opiera się na formie studiów niestacjonarnych, na których zajęcia odbywają się głównie w weekendy. Czasem podyplomowe studia można ukończyć w systemie niestacjonarnym wieczorowym. Niestacjonarna forma studiów podyplomowych pozwala na udział w nich osobom pracującym. Wielu pracodawców nie tylko zachęca pracowników do nauki, ale partycypuje w kosztach kształcenia. Coraz więcej uczelni pozyskuje fundusze na otwieranie darmowych studiów podyplomowych, ale są kierunki na których czesne jest bardzo wysokie i często przekracza kwotę trzech tysięcy za semestr.
Studia podyplomowe po licencjacie trwają przeważnie trzy semestry. Zaliczenia odbywają się w formie prac kontrolnych lub egzaminów; czasem są to egzaminy praktyczne. Nie ma ograniczeń wiekowych – studia podyplomowe może podjąć każdy chętny posiadający dyplom pierwszego stopnia, czyli licencjata lub inżyniera.
Przyszłością dla studiów organizowanych w formie niestacjonarnej jest kształcenie za pomocą Internetu. Uczelnie, które decydują się na studia online tworzą wirtualne platformy, gdzie studenci poprzez swoje indywidualne konta korzystają z zasobów edukacyjnych bibliotek, materiałów przygotowanych przez wykładowców, porozumiewają się z pracownikami dydaktycznymi lub innymi studentami.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here